نادر خلیلی
.
.
خلیلی در مقدمۀ کتاب خود «تنها دویدن» می نویسد: «در میانۀ زندگی، دست از مسابقۀ با دیگران برداشتم، به رویاهای خود پرداختم و به آرامی در مسیر زندگی گام برداشتم. رویای من عبارت از ساخت خانه ای ساده بود که با دست خالی و مصالح سادۀ موجود در این جهان: از عناصر برگرفته از زمین، آب، هوا و آتش ساخته شده باشد. برای ساخت چنین سرپناهی، آن را در محل، ساخته و آماده می سازیم، مانند صخره ای بزرگ و تو خالی.» او در مورد معماری خود می گوید…
