کلیله و دمنه
انشای ابوالمعالی نصرالله منشی
تا جهان بود ، از سر آدم فراز
کس بنبود از راه دانش ی نياز
مردمان بخرد اندر هر زمان
راه دانش را بهر گونه زبان
گرد کردند و وگرامی داشتند
تا بسنگ اندر همی بنگاشتند
دانش اندر دل چراغ روشنست
وزهمه بد بر تن تو جوشنست…
